سرمربی فعلی تیم استقلال{وینفرید شفر}
دوران بازیکنی
شفر فوتبال حرفه‌ای خود را با تیم شهر خود به نام توس ماین شروع کرد و تا 18 سالگی در این تیم بود. سپس در سال 1968 به تیم مونشن گلادباخ پیوست و به همراه این تیم قهرمانی در بوندس‌لیگا و جام یوفا را به‌دست‌آورد. وی در بوندس‌لیگا 403 بازی کرده و 46 گل به ثمر رسانده‌است. او در سال 1970 به تیم کیکرز اوفنباخ پیوست و در این سال توانست به همراه این تیم در جام حذفی آلمان نیز قهرمان شود.
وینفرید شفر پس از حضور در تیم‌های بروسیا مونشن‌گلادباخ و کیکرز اوفنباخ، به تیم کارلسروهه پیوست و تا سال 1977 بازیکن این تیم بود. او در سال 1977 مجدداً به بروسیا مونشن‌گلادباخ پیوست و تا سال 1985 عضو این تیم بود و سپس از فوتبال به عنوان بازیکن خداحافظی کرد.
دوران مربیگری
شفر در آلمان به عنوان یک مربی کاشف استعداد و پرورش‌دهنده آن شناخته شده‌است. او بازیکنانی مانند «اولیور کان»، «ینس نووتنی»، «مهمت شول» و «اولیور کرویتسر» را به فوتبال آلمان معرفی کرد. شفر در دوره? کاری‌اش فراز و نشیب بسیار داشته و تیم‌های تحت هدایت او گاه بسیار موفق و گاه بسیار ضعیف ظاهر شده‌اند. وی در حالی‌که بازیکن بروسیا مونشن‌گلادباخ بود، سرمربیگری را در سال 1982 از تیم دوم بروسیا مونشن‌گلادباخ آغاز کرد.
او بین سال‌های 1986 تا 1998 سرمربی کارلسروهه بود. وی در اولین فصل حضور خود در این تیم، آن را از بوندس‌لیگا 2 به بوندس‌لیگا آورد و این تیم را به اوج خود رساند و محبوبیت زیادی نیز به دست آورد. شفر به همراه این تیم در سال 1996 نایب قهرمان جام حذفی آلمان و جام اینترتوتو شد و در فصل 94–1993 تا نیمه نهایی جام یوفا پیش رفت و تنها به دلیل قانون گل زده در خانه? حریف، از رسیدن به فینال این مسابقات بازماند. از نتایج درخشان او در این دوره، برتری 7–0 در مقابل والنسیا بود.
شفر چند سال بعد در مصاحبه با روزنامه بیلد اعلام کرد که در سال 1994 با پیشنهاد سرمربیگری بایرن مونیخ مواجه شده بود اما آن را نپذیرفت. او سپس سرمربیگری در تیم‌هایی چون اشتوتگارت، تنیس بروسیا برلین و تیم ملی کامرون را نیز تجربه کرد.
شفر با کامرون به قهرمانی جام ملت‌های آفریقا در سال 2002 رسید و به جام جهانی 2002 صعود کرد و در جام جهانی با یک برد، یک مساوی و یک شکست در رتبه? سوم گروه خود قرار گرفت. همچنین کامرون تحت مربیگری او در جام کنفدراسیون‌ها 2003، موفق به شکست برزیل در مرحله? گروهی شد و در نهایت به نایب قهرمانی رسید.
وی پس از آن هدایت تیم‌های الاهلی امارات، العین امارات، باکو، تیم ملی تایلند و تیم ملی جامائیکا را برعهده داشت. وی در سال 2017 پس از استعفای علیرضا منصوریان سرمربیگری تیم استقلال تهران را برعهده گرفت.
آمار مربیگری
از تاریخ 1 نوامبر 2017
| تیم | از | تا | نتایج | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بازی | برد | مساوی | باخت | ? برد | ||||
| کارلسروهه | 1 ژوئیه 1986 | 25 مارس 1998 | 489 | 195 | 140 | 154 | 39?88 | |
| اشتوتگارت | 1 ژوئیه 1998 | 4 دسامبر 1998 | 26 | 10 | 6 | 10 | 38?46 | |
| تنیس بروسیا برلین | 24 مارس 1999 | 30 ژوئن 2000 | 47 | 14 | 14 | 19 | 29?79 | |
| کامرون | 1 مارس 2002 | 2 نوامبر 2004 | 29 | 13 | 9 | 7 | 44?83 | |
| الاهلی امارات | 6 مارس 2005 | 17 فوریه 2007 | 42 | 23 | 6 | 13 | 54?76 | |
| العین | 27 دسامبر 2007 | 2 دسامبر 2009 | 65 | 39 | 16 | 10 | 60?00 | |
| باکو | 1 ژوئیه 2010 | 10 ژانویه 2011 | 23 | 10 | 6 | 7 | 43?48 | |
| تایلند | 2 ژوئیه 2011 | 4 ژوئن 2013 | 27 | 13 | 6 | 8 | 48?15 | |
| جامائیکا | 17 ژوئیه 2013 | 6 سپتامبر 2016 | 42 | 13 | 8 | 21 | 30?95 | |
| استقلال تهران | 2 اکتبر 2017 | هم‌اکنون | 11 | 7 | 3 | 1 | 63?64 | |
| مجموع | 800 | 337 | 213 | 250 | 42?13 | |||
زندگی شخصی
شفر ازدواج کرده‌است و دارای دو فرزند است. وی بیش از 25 سال در اتلینگن در نزدیکی کارلسروهه به همراه خانواده‌اش زندگی کرده‌است. او در سال 2004 با رای اکثریت به شورای شهرداری الیتینگن انتخاب شد.
افتخارات
دوران بازیکنی
- بوندس‌لیگا: 70–1969
- جام یوفا: 79–1978
- جام حذفی آلمان: 70–1969
دوران مربیگری
- بوندس‌لیگا 2: 87–1986 (نایب قهرمانی – صعود به بوندس‌لیگا)
- جام حذفی آلمان: 96–1995 (نایب قهرمانی)
- جام اینترتوتو: 1996
- جام ملت‌های آفریقا: 2002
- جام کنفدراسیون‌ها: 2003 (نایب قهرمانی)
- لیگ برتر امارات: 06–2005
- جام رئیس دولت امارات: 09–2008
- جام اتصالات امارات: 09–2008
- سوپر جام امارات: 2009
- قهرمانی فوتبال جنوب شرقی آسیا: 2012 (نایب قهرمانی)
- جام کارائیب: 2014
- جام طلایی کونکاکاف: 2015 (نایب قهرمانی)
